KLIK HIER OM DE PREEK TIJDENS DE VIERING VAN HET LAATSTE WEEKEND TE BELUISTEREN (Real Audio)
KLIK HIER OM DEZE VIERING IN ZIJN GEHEEL
TE BELUISTEREN (Real Audio)
Preek op het feest van de heilige Familie in het
jaar C, serie 2000-2001.
C2000CHRST07.html in de parochiekerk van de H.
Bartholomeus te Poeldijk,
door pastoor Michel Hagen, za/zo. 30/31 december
2000, 19.00/10.00 uur.
A.M.D.G.
Thema: Kind op weg
Zang: Mannen schola
E.L: Sam. 1, 20-22.
24-28
EV.: Luc. 2, 41-52
Homilie
Een wat gevoelig thema, tenminste zo kan het ervaren worden. Niet de titel, ‘Kind op weg’, maar dat waarover ik het wil hebben.
Verreweg de meesten van u zijn ouders of grootouders. En als u dat niet bent, hebt u stellig neefjes en nichtjes, en indien u die ook niet hebt, bent u in ieder geval zelf kind geweest. Als u dat ook niet bent, dan bent u een engel of zo, en dat zou op zijn minst een verrassing zijn.
Vandaag twee voorbeelden van een kind op weg. We zijn een week na Kerstmis, we sluiten de feestweek van Christus’ geboorte af op het feest van de heilige familie. In de vorige jaren hebben we nadrukkelijk bij het gezin stilgestaan. Nu willen we meer bij het kind stilstaan.
We leven in een wonderlijke tijd. Sinds er 'Rechten van de Mens' zijn geformuleerd en deze rechten gaandweg in wetgeving zijn omgezet is er al een discussie gaande over wanneer die rechten gaan gelden.
Artikel 1.
Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid
en rechten geboren.
Artikel 3.
Iedereen heeft recht op leven, vrijheid en onschendbaarheid
van de persoon.
Artikel 5.
Niemand mag onderworpen worden aan foltering
of onmenselijke bestraffing.
Artikel 6.
Iedereen heeft het recht als persoon erkend te
worden voor de wet.
Maar wanneer is een mens een mens, wanneer is een mens een persoon? U volgt waarschijnlijk de discussie die vanuit dit Paarse kabinet met regelmaat wordt aangezwengeld. Verleden week was bisschop de Jong nog in een discussie op de TV, over medische experimenten op embryo’s. Een wetenschapper verdedigde daar de stelling dat een embryo, een kind in de fase van de eerste celdeling nog geen mens is. Op wat voor gronden? Omdat de ontwikkeling nog niets te zien geeft van een mens. Er is volgens hem een consensus op dit punt, waarbij is vastgesteld dat dit nog geen mens is. Consensus, betekent hier, dat men samen tot een accoord komt, ook al weet men het niet zeker.
Maar dan zie je meteen ook de beperking. Eeeuwenlang was er een consensus over slavernij. In Amerika was er een consensus dat indianen gedood mochten worden als daar een goede reden voor was. In de Tweede Wereldoorlog hadden de Nazi’s een consensus dat Joden geen mensen zijn. Wanneer de publieke opinie, die zo afhankelijk is van media en propaganda, de basis is voor de consensus en zo de basis is voor recht op leven, zie ik het somber in.
Artikel 3.
Iedereen heeft recht op leven, vrijheid en onschendbaarheid
van de persoon.
Waarom dit onderwerp rond het thema: Kind op weg. Het is mij opgevallen dat bij de groet van Maria aan Elisabet, het kind Johannes opsprong in de schoot van Elisabet. Elisabet ervaarde het als een soort vreugdesprong, een reactie op de groet van Maria. Een begroeting van Christus in de Schoot van Maria. En dan valt ook meteen op dat Elisabet zegt: 'Waaraan heb ik het te danken dat de moeder van mijn Heer naar mij toekomt.' Zij begroet Maria reeds als moeder.
Dat betekent twee dingen. Dat in de visie van het Evangelie, Johannes reeds in de schoot van zijn moeder als mens reageert, persoonlijk, en zo reeds zijn zending als voorloper van Jezus vervult. Maar dat ook Jezus, die op dat moment slechts enkele dagen of weken oud is in de schoot van Maria, als mens wordt begroet. Maria wordt daar moeder genoemd, moeder van het kind in haar schoot dat groeit. Geen discussie over wel of niet al mens zijn, wel of niet een mens in fasen, helemaal mens of half mens, wel of niet erkend door de wetenschap, hier is een mens begonnen met zijn leven, en dit leven is voor God heilig.
Voor wie gelooft, is dit geen enkele vraag. Het wordt slechts een vraag voor degene die niet gelooft. Wie niet gelooft, moet in de natuur een criterium vinden voor het mens zijn, voor menselijke waardigheid. Dan kun je alleen maar zeggen, wanneer het is begonnen, dan is het begonnen. Maar wanneer je wilt experimenteren en deze regel niet aanneemt, dan is er geen criterium meer. Dan laat de natuur zich niet ondubbelzinnig lezen. Het is juist de Bijbel, Jezus, zijn Evangelie, die ons leert lezen, leert kijken met andere ogen.
(Psalm 139) 13. U hebt mijn
nieren geschapen,
mij samengevlochten in mijn moeders schoot.
14. Dank voor het ontzagwekkend wonder dat ik ben,
voor het wonder van uw werken; hoe ik U ter harte ga.
Sinds Jezus zijn wij dan ook anders gaan kijken naar kinderen. De rechten van de mens zijn voortgezet in de rechten van het kind. Alle mensen onder de 18 jaar zijn kinderen. Hiermee is dus meteen bepaald dat kinderen mensen zijn. Maar men heeft het niet aangedurfd daarin op te nemen dat het kind ook voor zijn geboorte reeds deze rechten heeft.
Wat heeft dit met ons, hier in de kerk, in Poeldijk van doen? Christus heeft alle fasen van ons mensenleven doorlopen en zo geheiligd. In de moederschoot, in de geboorte, in het kind zijn, in het volwassen zijn, in zijn lijden, sterven en zijn verrijzen. Zo heeft Hij ons een weg gewezen tot mens zijn. Hij is Mens geworden om ons Mens te doen worden.
Door Jezus gaan wij naar kinderen kijken door Gods ogen. Laat de kinderen bij mij komen. Want alleen wie zijn zoals zij, zullen het Koninkrijk binnengaan.
Vandaag op het feest van de heilige Familie, leek het me goed om een keer op dit punt te wijzen. Voor iedere die gelooft, en voor ieder die Jezus als weg ten leven ziet, die zal ook het kind op die weg herkennen, respecteren, beschermen, begeleiden en doen uitgroeien tot volwassen mens die zijn of haar zending van Godswege kan vervullen, zoals Johannes de Doper, zoals Jezus, zoals u en ik.
We naderen het nieuwe jaar. Moge dit jaar ons
doen groeien in dit besef, dat ons leven in al zijn fasen heilig is, gegeven
van God, beschermwaardig. Amen.