Homilie op Kerstmorgen 
- Hoogfeest van Kerstmis - 
door het jaar B (reeks 1999-2000)

ANDERE PREKEN VAN DE WEEK

Voor de tekst van de Evangelie-lezing van deze dag en een meditatie
klik hier en zoek de juiste week

Preek op Kerstmorgen door het jaar B,
Serie 1999-2000, B99NATZH.html.
In de parochiekerk van de H. Bartholomeus te Poeldijk.
Door pastoor Michel Hagen,
Zaterdagochtend 25 december 1999, 10.30 uur.
Thema: Een nieuw begin.
Zang: Gemengd koor met Randstedelijk Begeleidings Orkest.
A.M.D.G.

Homilie

Hebt u er al aan meegedaan. Het elftal van de eeuw, de auto van de eeuw, de katholiek van de eeuw. Vroeger had je het snoepje van de week, krijg je nu ook het snoepje van de eeuw. Het is weer zo’n typische millenniumrage, de sporter van de eeuw, de cabaretier van de eeuw en ga maar door.

Maar laten we eens voor de aardigheid meedoen. De volgende heb ik nog niet gehoord ‘het kerstfeest van de eeuw’. Als ze dat zouden willen kiezen, hoe zouden ze dan te werk gaan? Zou het ‘t kerstfeest zijn met de meeste kerkgangers, of het kerstfeest waarbij de meeste kerstcadeaus verkocht waren? Zou het ‘t feest zijn waarin de meeste landen de wapens hadden neergelegd, of het feest waarbij de meeste kalkoens geslacht werden? Wie gaat het kiezen. Het is maar goed dat God anders kiest.

Maar laten we er maar mee stoppen, want stel je voor dat ze ook nog beginnen aan het koor en het orkest van de eeuw en de kerk van de eeuw en de koster van de eeuw en de dirigent van de eeuw, en, de pastoor van de eeuw.

Weet u, het is toch allemaal allang achterhaald. Tweeduizend jaar geleden heeft God gezegd: ‘Ik geef jullie dè Mens, niet alleen de mens van het jaar, niet alleen dè mens van die eeuw of van dat millennium, maar de Mens van de eeuwigheid. Wat zitten wij dan te prutsen met tien of honderd of duizend jaar. God geeft dè mens voor altijd.

Om Hem gaat het vandaag. Dus laten we weer met nieuwe ogen kijken naar Hem, want voor wie bent u anders naar zijn huis gekomen. Laten we daarom terugkeren naar het thema van onze kerstvieringen: ‘een nieuw begin’, daar gaat het tenslotte over.

Laten we eens de afgelopen tijd terugkijken en onszelf afvragen: waarmee zou ik nu een nieuw begin willen maken? Die vraag is interessanter dan de vraag wat anderen vinden dat de uitvinding van de eeuw zou zijn. Wat zou uw nieuwe begin zijn?

Natuurlijk, alle begin is moeilijk. Een nieuw begin, daar zit een geschiedenis achter, een geschiedenis van mislukkingen, want anders hoef je niet opnieuw te beginnen. Gisteravond hebben we dat tijdens de jongerenviering symbolisch uitgebeeld door een zestal kaarsen uit te blazen, want zo mooi was het niet wat de mensheid, wij allen samen, er deze eeuw van hebben gemaakt. We hebben die kaarsen later ook weer aangestoken, tijdens de voorbede, want met onze hoop op God gericht wordt alles weer mogelijk.

Een nieuw begin, dat valt niet mee, hoe pak je dat aan, bij wie ga je te rade? Vandaag klinkt die ene Boodschap weer door alles heen. Kom hier naar de kribbe, kom naar het Kind, kijk en verbaas je. Zo maakt God een nieuw begin, dat is het model, hèt model voor alle tijden, doe het op zijn manier’.

We doen het op zijn manier: ‘In het begin was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God’. Kijk weer eens in twee onschuldige kinderogen en zie hoe puur en mooi God begint. Proef weer even dat verlangen naar echtheid, zoals alleen kinderogen ons laten zien en laat je weer even aanraken door dat heimwee naar zo’n nieuw begin.

Kijk hoe klein God begint, hoe klein God zichzelf maakt en doe hetzelfde. Doe het net als Hij, in stilte, onopvallend, kwetsbaar en zuiver. Laat alle trots en eigendunk varen, doe het weg, je hebt het niet nodig, het is alleen maar lastig bij een nieuw begin.

Doe ook alle overbodige luxe weg. Kijk maar waar Gods Zoon in ligt. In de voederbak, in een stal. Een Vader- en een Moederhart dat voor je klopt is genoeg. De dieren houden je warm, Gods sterren zullen je verlichten en herders houden je gezelschap. Je zult engelen ontdekken om je heen.

Doe ook alle angst weg, de engel heeft gezegd: wees niet bang. Angst is een slechte raadgever. Wie met God begint hoeft nergens bang voor te zijn. Zijn geboorte is één grote oproep tot herbezinning. Gods Woord is vlees geworden. Hij geeft zelfs een nieuw begin aan ons vlees, laat heel je bestaan voeden door zijn Woord, door zijn Sacrament.

God geeft ons de Nieuwe Mens, Hij nodigt ons uit nieuwe mensen te worden. Dat betekent dat we de oude mens moeten loslaten. Dit jaar biedt ons weer legio kansen. Het is een jobéljaar, overgenomen uit een oude Joodse traditie om elk 50e jaar een hersteljaar in te lassen, herstel van onrechtvaardige verhoudingen, kwijtschelding van schulden.

Zo’n heilig jaar is ook nu weer begonnen. Een jaar met extra kansen. Niet alleen door de rituelen van deze nacht, toen de paus de heilige deur in de Sint Pieter weer opende, hij wil maken dat wij de deur weer open zetten voor God en elkaar. Niet alleen de aflaat om aan God kwijtschelding van je eigen schuld te vragen, maar juist ook om anderen die schuld kwijt te schelden. Niet alleen een jaar om de heilige plaatsen wereldwijd op te zoeken, maar ook een jaar om de plaatsen in de buurt op te zoeken waar mensen uw aandacht nodig hebben en zo die plaatsten tot heilige plaatsen te maken. Het een is goed, maar vraagt om het ander.

Waarmee zullen we dan een nieuw begin maken? Bijvoorbeeld een nieuw begin met vriendelijkheid. Katholieken zouden bekend kunnen staan als de vriendelijkste mensen die er zijn. En wat denkt u van een nieuw begin met geduld. Dat we zoveel geduld met elkaar hebben als God met ons heeft. Of trouw, zo’n onverwoestbare trouw, dat we net zo trouw zijn aan God en elkaar, zoals God ons zijn trouw heeft getoond in zijn Zoon.

Misschien ook een nieuw begin met vergeving. Dat we erkennen dat we tekort zijn geschoten. Dat we ons niet verstoppen achter wat men allemaal doet en zegt, achter de tijdgeest, maar zelf verantwoordelijkheid nemen. Dat we erkennen dat God meer van ons had verwacht, terecht, en dat ook wij het er soms bij hebben laten zitten.

Ach, zo zouden we er nog veel op kunnen noemen. Uw fantasie is groot genoeg. Even terug naar die vraag over het kerstfeest van de eeuw. Misschien is het zinvoller om de vraag te stellen naar het kerstfeest van uw leven. Moge dit feest, moge elk laatste kerstfeest het kerstfeest van uw leven zijn, dan hebt u iets om naar uit te zien, en het betekent dat elk jaar uw leven wat meer verbonden wordt met dat van Hem, Gods-Woord ons-gegeven, Gods-Zoon-ons-geboren, Gods Nieuw Begin voor tijd en eeuwigheid. Amen.


Terug naar top van deze pagina

Terug naar homepage